„Als ze bij de bushalte staan, dan zingen ze al”, vertelt Jan Jacobs (75). Met zijn seizoenkaart van Vitesse kan hij, vanuit de Marga Klompélaan waar hij woont, gratis met de bus naar het Gelredome. Bij elke thuiswedstrijd zit hij daar, op zijn vaste plek achter de goal. Stoel 61, rij 7. „Dit is al tien jaar mijn plek; ik ken alle mensen om me heen. We zitten op de rustige noord-tribune, aan de overkant, op zuid, zit de harde kern.”
Een theater waar voetbal gespeeld wordt, noemt hij het stadion. Hij houdt van het spel, maar ook van de kameraadschap, de saamhorigheid op de tribune. Zijn Vitesse-sjaal om zijn nek. Opspringen om te juichen doet hij niet, door zijn hersenaandoening is zijn evenwicht wat aangetast. Zijn armen in de lucht gooien, dat doet hij wel. „Het is een liefde van tientallen jaren. De club is prachtig.”
